GREAD-KENSAKRADUR DA GALON DINAMM MARI / ACTE DE CONSÉCRATION AU CŒUR IMMACULÉ DE MARIE

GREAD-KENSAKRADUR DA GALON DINAMM MARI

A Vari ! Mamm Doue hag hor Mamm, en eurioù-mañ a reuz e rekouromp ouzhoc’h. Mamm ez oc’h, hor c’harout hag hon anavezout a rit : n’eus netra kuzhet evidoc’h a gement a zo prizius deomp. Mamm a drugarez, alies-mat hon eus buhezet ho ragevezh tener, ho pezañs a zegas ar peoc’h en-dro, rak hon heñchañ a rit atav war-du Jezuz, Priñs ar peoc’h.

Kollet hon eus hent ar peoc’h. Aet eo diwar hor soñj dramaoù ar c’hantved tremenet, aberzh ar milionoù a dud varv er brezelioù-bed. Aet omp a-enep an engouestloù hor boa graet e Kumuniezh ar Broadoù hag o trubardiñ emaomp huñvreoù a beoc’h ar pobloù, hag esperañsoù ar re yaouank. Klañvet hon eus el lontregezh, en em serret omp gant interestoù broadelour, disec’het omp gant an diseblanted ha seizet gant an emgerc’herezh. Gwelloc’h e oa deomp dianavezout Doue, bevañ er gaou, magañ an trabaserezh, lemel buhezioù ha berniañ armoù, en ur zisoñjal ez omp diwallerien hon nesañ hag hon ti boutin. Gant ar brezel hon eus muturniet liorzh an Douar, gant ar pec’hed hon eus gloazet kalon hon Tad a sell ouzhimp evel breudeur ha c’hoarezed. Diseblant omp deuet da vezañ ouzh an holl hag ouzh pep tra, nemet ouzhimp-ni. Ha gant mezh e lavaromp : pardonit deomp, Aotrou !

E kaezhnez ar pec’hed, en hor skuizhderioù hag hor breskterioù, e mister gwalloù an droug hag ar brezel, c’hwi, Mamm santel, a zegas deomp da soñj n’omp ket dilezet gant Doue a gendalc’h da sellout ouzhimp gant karantez, c’hoant gantañ pardoniñ deomp hag hon adsevel. Eñ eo en deus roet ac’hanoc’h deomp hag en deus graet gant ho Kalon dinamm ur goudor evit an Iliz hag an denelezh. Dre vadelezh Doue emaoc’h ganeomp hag hon heñchañ a rit gant tenerded, zoken e plegennoù strishañ an Istor.

Rekouriñ a reomp ouzhoc’h eta, skeiñ a reomp ouzh dor ho Kalon, ni, ho pugale kêr na faezhit ket e pep amzer da weladenniñ ha da gouviañ da ganttreiñ. Er mare teñval-mañ, deuit d’hor sikour ha d’hor frealziñ. Adlavarit da gement hini ac’hanomp : «Ha n’emaon ket amañ, me hag a zo da Vamm ?» Gouzout a rit penaos dizober skoulmoù hor c’halonoù hag hon amzer. Ennoc’h e lakaomp hor fiziañs. Sur omp ne zistaolit ket hon aspedennoù hag e teuit d’hor sikour, dreist-holl da vare an amprou.

Kement-se eo hoc’h eus graet e Kana Galilea, p’hoc’h eus hastet emelladenn Jezuz ha lakaet da zont e sin kentañ er bed. Pa oa deuet ar gouel da vezañ trist hoc’h eus lavaret dezhañ : « N’o deus ket ken a win « (Yann 2, 3). Hen lavarit en-dro da Zoue, a Vamm ! rak a-benn hiziv hon eus diviet gwin an esperañs, aet eo al levenez hag ar vreudeuriezh da goll. Kollet hon eus an deneliezh, koc’honet hon eus ar peoc’h. Gouest omp da ober pep feulster ha pep diskaradur. Ezhomm bras hon eus eus hoc’h emelladenn a Vamm.

Degemerit eta, a Vamm ! Hor goulenn.

C’hwi, sterenn ar mor, n’hol lezit ket da c’houelediñ e tourmant ar brezel.

C’hwi, arc’h an Emglev Nevez, enaouit raktresoù ha hentoù a adunvanidigezh.

C’hwi, «douar an Neñv», degasit en-dro ar gengarantez a Zoue er bed.

Mougit ar gasoni, distanit ar veñjañs, deskit deomp ar pardon.

Hon dilivrit diouzh ar brezel, diwallit ar bed diouzh gourdrouz an derc’han.

Rouanez ar Rozera, dihunit ennomp ezhomm ar bedenn hag ar garantez.

Rouanez tiegezh an denelezh, diskouezit d’ar pobloù hent ar vreudeuriezh. Rouanez ar peoc’h, obtenit ar peoc’h evit ar bed.

Ra deneraio ho taeroù hor c’halonoù kaledet, a Vamm ! Ra lakaio an daeroù hoc’h eus skuilhet da advleuniañ an draonienn-mañ a zo bet disec’het gant hor c’hasoni. Ha, tra ma ne baouez ket trouz an armoù, r’ hon troio d’ar peoc’h ho pedennoù. Ra flouro ho taouarn a Vamm ar re a c’houzañv hag a dec’h dindan ar bombez. Ra frealzo ho priataenn a Vamm ar re a zo rediet da guitaat o ziez hag o bro. Ra hor sacho ho Kalon c’hlac’haret d’ar gendruez, d’hol lakaat da zigeriñ an dorioù ha da brederiañ an dud gloazet ha distaolet.

Mamm santel Doue, p’edoc’h dindan ar groaz, Jezuz, o welout an diskibl en ho kichen, en deus lavaret deoc’h : « Setu ho mab » (Yann 19, 26). Evel-se eo en deus fiziet ennoc’h kement hini ac’hanomp. Goude-se, d’an diskibl, da lavaret eo da bep hini ac’hanomp, en deus lavaret : « Setu da vamm » (gwerzad 27). Mamm, fellout a ra deomp ho tegemer bremañ en hor buhez hag en hon istor. En eur-mañ, divi ha strafuilhet, emañ an denelezh ganeoc’h dindan ar groaz. Ezhomm he deus d’en em fiziout ennoc’h, d’en em gensakriñ d’ar C’hrist drezoc’h. Pobl Oukrenia ha pobl Rusia, ho kehel gant karantez, a c’houlenn rekour ouzhoc’h tra ma talm ho Kalon evito hag evit an holl bobloù rasket gant ar brezel, an naon, an direizhded hag an dienez.

Mamm Doue hag hor Mamm, war un ton meur e fiziomp ha kensakromp d’ho Kalon dinamm, ni hon-unan, an Iliz hag an denelezh a-bezh, pergen Rusia hag Oukrenia.

Degemerit ar gread-mañ a reomp gant fiziañs ha karantez, grit ma paouezo ar brezel, surait ar peoc’h d’ar bed. Ar « Ya » en doa sailhet diouzh ho Kalon en deus digoret dorioù an Istor da Briñs ar peoc’h ; esperiñ a reomp e teuio adarre ar peoc’h dre ho Kalon. Kensakrañ a reomp deoc’h dazont holl diegezh an dud, retvezioù ha gortozoù ar pobloù, ankenioù hag esperañsoù ar bed.

Ra skuilho drezoc’h Trugarez Doue war an douar ha ra grogo en-dro tarlammoù dous ar peoc’h da dalmañ hon devezhioù. Maouez ar «Ya », m’eo diskennet warnoc’h ar Spered Santel, degasit en-dro en hon touez kefrediezh Doue. Dourait krinder hor c’halonoù, c’hwi hag a zo «mammenn vev a esperañs». Gwiadet hoc’h eus deneliezh Jezuz, grit ac’hanomp artizaned a genunaniezh. Kerzhet hoc’h eus war hon hentoù, hon heñchit war hentoù ar peoc’h. Amen.