NEDELEG (Job an Irien)

Gouel ar sklêrijenn a zo bet graet adarre war an ton bras e Lyon d’an eizh a viz Kerzu, da lidañ gouel ar Werc’hez Vari. Ur sklêrijenn er mizioù du eo muioc’h c’hoazh gouel Nedeleg, peogwir e vod, tro-dro d’ur c’hraouig, bugale ha tud vras, tud a bep oad hag a bep liv. “Gouel Priñs ar Peoc’h eo.” a lavare Christian de Chergé, priol manati Tibhirine d’an Emir deuet gant e baotred ar strouezh, o armoù ganto, betek e diabarzh ar manati, un ti a beoc’h ma oa unan !
Ar bugel a zeu er bed da Nedeleg n’en deus nemet e zaouarn noazh hag e galon da ginnig. Ne red ket war-lerc’h ar galloud, ha ne savo arme ebet.
E ziskibien a vezo tud paour eveltañ, tud ha n’o deus ket peadra da blastroniñ. Ganet eo en ur familh a netra, en ur c’horn kollet eus ur vro a netra, e vouezh hag e gomzoù a yelo koulskoude betek pevar c’horn ar bed, hag a dregern hirio c’hoazh e buhezioù roet. Un dra bennak misterius a zo e buhez an den-se, un dra hag a ro esperañs d’ar paourañ, ha levenez dreist d’an trubuilhoù, zoken pa gouezh anken warnomp. Kit da gompren !
Ar pezh a lavare a rae. Deuet e oa evit reiñ ar vuhez, ha da gentañ reiñ e vuhez dezhañ. E gomzoù a roe buhez. C’hoant en doa reiñ o chañs d’ar re n’o doa ket bet a chañs, hag abalamour da se e kendalc’h da vezañ steredenn evit kalz tud. Ar re a glask bevañ hervezañ n’int ket – marteze – gwelloc’h eget ar re all, met un elfenn eus e garantez a labour enno d’o gervel da vezañ d’o zro eienenn a vuhez.
Da bep gouel Nedeleg e teu ur sklêrijenn en noz da lakaat an deñvalijenn da bellaat. Gwelet e vez e daoulagad ar vugale. Salv e rafe e hent e kalon pep den da lakaat muioc’h a dommder er bed, ha da deuziñ ar skorn a vir ouzhomp da vezañ bev !

Source : Ya !