Anv Sant Goulven, anavezet c’hoazh dindan ar stummoù Golven, Goulc’hen, Goulien, a gaver e Breizh gant meur a lec’h, un 10 bennak da vihanañ, ha dreist-holl parrezioù Goulven ha Goulien.
E vamm a oa o paouez dilestrañ eus Breizh-Veur en Armorika pa c’hanas he mabig war aod ar barrez a zo hiziv Goulven (bro-Leon). Emaomp e 540. Ar bugel, digor e spered, a studias e manati Lanhouarne, tost d’e dud. Douget d’ur vuhez a bedenn hag a binijenn, e klask bevañ en ur peniti war barrez Goulven, nepell diouzh an aod. Hogen brud e santelezh a lak anezhañ da vezañ dibabet evel eskob Kastell-Paol ; daoust d’e nac’hadurioù e ranko ren an eskopti betek 608. Reiñ a ra neuze e zilez evit distreiñ d’ur vuhez-pediñ. Marvet e vefe d’ar 1-añ a viz Gouere 616. (memor diret e Kemper ha d’ar 4 e Roazhon)
Pedomp : O Doue, sklerijenn ho fideled ha pastor hon eneoù, c’hwi hag hoc’h eus laket Sant Goulven da vagañ ho teñved gant e gomzoù ha d’o ren dre e skouerioù, roit dimp dre sikour e bedenn ar c’hras da virout ar Feiz en deus kelennet dimp ha da gerzhout en hent en deus diskouezet dimp. Dre H.S.J.K. Amen.