GOUEL AN HOLLSENT : Lennadenn tennet eus Prezegadurioù sant Bernez abad

Hastomp timat mont davet breudeur a zo ouzh hor gortoz

   Da betra e servij d’ar Sent hor meuleudi ? Da betra e servij dezho ar c’hloar a rentomp dezho ? Da betra e servij ar gouel bras-mañ a hiziv ? Petra a ra enorioù an douar d’ar re emañ an Tad eus an neñv oc’h enoriñ, hervez promesa e Vab ? Petra a ra dezho hor meulganoù ? Ar Sent n’o deus ket ezhomm eus hon enorioù, ha netra eus hon devosion en o c’heñver ne c’hell bezañ talvoudek dezho. A dra sur, pa lidomp ar memor anezho ez eo evit hor mad-ni ha n’eo ket evit o mad dezho o-unan. Evit pezh a sell ouzhin-me e rankan anzav penaos pa soñjan er Sent ec’h en em santan entanet gant c’hoantoù birvidik.

   Kentañ c’hoant a laka ar soñj eus ar Sent da sevel en hor c’hreiz, pe hor broud muioc’h c’hoazh, ez eo hemañ : tañva douster o c’hompagnunezh ken mat, dellezout bezañ kenvroiz ha keneiled ar speredoù eürus, en em veskañ e bodad ar batriarked, e strolladoù ar brofeded, e sened an Ebestel, e bagadoù niverus ar verzherien, e breuriezh ar govezoured, e lazioù-kanañ ar gwerc’hezed, en ur gêr bezañ unanet hag evurus e kumuniezh an holl Sent. Emañ iliziad splann ar re gentañ-ganet ouzh hor gortoz, ha ne rafemp van ebet ? Emañ ar Sent o c’hoantaat hor c’haout ganto, ha ne rafemp stad ebet a gement-se ? Emañ an dud just ouzh hor gedal, hag e chomfemp diseblant ?

   Dihunomp eta ur wech bennak, va breudeur, dasorc’homp gant ar C’hrist, klaskomp an traoù eus krec’h. C’hoantaomp en em gaout gant ar re a zo ouzh hor c’hoantaat, hastomp afo davet ar re a zo ouzh hor gedal, diambrougomp gant c’hoantoù hon eneoù ar re a zo ouzh hor gortoz. N’eo ket kompagnunezh ar Sent hepken, met ivez o eürusted eo hon eus da hetiñ kaout. Tra ma hetomp bezañ a-gevret ganto, broudomp en hor c’halon ar c’hoantegezh virvidikañ da gaout o gloar. Ar seurt c’hoantegezh-se n’eo ket noazus tamm ebet, nag an entan-se evit ar c’hloar n’eo ket risklus.

   An eil c’hoant hag a laka memor ar Sent da verviñ ennomp eo hemañ : m’en em ziskouezo ar C’hrist, eñ hor buhez, dimp-ni ivez evel dezho, ha m’en em ziskouezimp ni ivez er c’hloar a-unan gantañ. Da c’hortoz avat, ec’h en em ziskouez an Hini a zo hor Penn, n’eo ket evel m’emañ en neñv, met er stumm a zo bet fellet dezhañ kemer evidomp-ni amañ war an douar. Hen gwelout a reomp, n’eo ket kurunet a c’hloar, met kelc’hiet gant spern hor pec’hedoù. Mezhus e vefe, dindan ar penn-se kurunet a spern, bezañ un ezel o ren ur vuhez klouar, rak an holl lorc’hentez-se ne c’hell ket bezañ enor evitañ met kentoc’h goapaerezh En em gaout a raio an deiz eus distro ar C’hrist ; neuze ne vo mui embannet e varv d’ober dimp kompren ez omp marv ni ivez hag ez eo kuzhet hor buhez a-unan gantañ e Doue. Neuze an Hini a zo ar Penn en em ziskouezo leun a c’hloar, hag a-unan gantañ e lugerno an izili anezhañ e- kreiz ar c’hloar, pa gemmo hor c’horf dister d’hen lakaat heñvel ouzh gloar ar Penn ma’z eo eñ e-unan.

   Magomp eta en hor c’hreiz a-greiz kalon hag hep aon ebet ar c’hoant d’ar c’hloar-se. A dra sur, evit ma c’hellfemp esperout ar c’hloar-se ha c’hoantaat ur seurt evurusted, hon eus ezhomm bras eus sikour ar Sent. Pedomp eta anezho gant gred, hag evel-se, dre o hantererezh e c’hellimp opten ar pezh a zo en tu-hont d’hor galloud hon-unan.

Klikit amañ evit skoazellañ Ar Gedour

(Sermo 2 : Opera omnia, Edit.Cisterc. 5 (1968) 364-368)